Geneza powstania

Technologia wytwarzania cegieł wapienno-piaskowych, zwanych również silikatami została opisana w patencie niemieckiego naukowca Wilhelma Michaelisa w 1880r.

Masowa produkcja cegieł wapienno-piaskowych rozpoczęła się w 1894r., natomiast pierwsza wytwórnia tych materiałów na ziemiach polskich rozpoczęła swoją działalność w 1903r.

Proces produkcji

Silikat jest odwzorowaniem występującego w naturalnych warunkach piaskowca. Do jego produkcji wykorzystywane są jedynie piasek, wapno i woda. Z wymienionych surowców przygotowywana jest mieszanka, która dojrzewa w specjalnych silosach, a następnie dostarczana jest do pras, które formują odpowiednie wyroby. Ostatni etap produkcji silikatów polega na ich hartowaniu w atmosferze nasyconej pary wodnej pod wysokim ciśnieniem. Proces ten nazywany jest inaczej autoklawizacją. Dzięki stosowanym surowcom i samemu procesowi produkcji silikaty są bardzo ekologicznymi materiałami ściennymi, na etapie: produkcji, robót budowlanych, eksploatacji i recyklingu.

Asortyment wyrobów wapienno-piaskowych jest obecnie bardzo szeroki – od wytwarzanych cegieł, bloczków, elementów uzupełniających (bloki wentylacyjne, połówki, bloki pomocnicze) po gładkie i łupane cegły i płytki elewacyjne w wielu kolorach.

Zastosowanie

Silikaty mają bardzo szerokie zastosowanie. Ze względu na swoje właściwości i różnorodność produkowanych elementów można zastosować je we wszystkich rodzajach ścian, uwzględniając wszystkie rodzaje budownictwa. Materiały wapienno-piaskowe są wykorzystywane do wnoszenia przegród zarówno w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności publicznej, czy budownictwie specjalistycznym.

Z silikatów można wnosić:

  • Ściany jednowarstwowe bez warstwy ocieplenia, ściany dwuwarstwowe z ociepleniem oraz ściany trójwarstwowe.
    Ze względu na przeznaczenie przegród, z silikatów można budować ściany konstrukcyjne i wypełniające.
  • Ściany piwniczne i fundamentowe, akustyczne, czy przeciwogniowe.
  • Korzystając z silikatowych elementów uzupełniających można wykonywać przewody wentylacyjne (nie dopuszcza się stosowania silikatów do wykonywania przewodów dymowych). Wykorzystując natomiast kształtki U można wykonywać silikatowe nadproża w szalunku traconym. Elementy uzupełniające mogą służyć również jako szalunek tracony przy wykonywaniu słupa usztywniającego konstrukcję murową.

Elementy wapienno-piaskowe są wybierane do wznoszenia wielu kategorii budynków
z uwagi na właściwości, takie jak: wytrzymałości, izolacyjność akustyczną, akumulację cieplną, odporność na korozję biologiczną, mrozoodporność, ognioodporność, czy dokładność wymiarową.

Silikaty są z powodzeniem stosowane w budownictwie mieszkaniowym (wielo- i jednorodzinnym), komercyjnym i użyteczności publicznej (np. stadiony), przemysłowym (hale i magazyny), rolniczym, wysokościowym, energooszczędnym i pasywnym oraz małej architekturze.